Hoedanwel.nl

(een blog van André van Nieuwenhuizen)

Waarom gaan we op het niveau van onze samenleving aan risicovolle waarheden voorbij? Dit komt voort uit de huidige inrichting van ons systeem. We hebben namelijk leiders nodig. Dit zijn de mensen aan wie we iets toevertrouwen zodat we onszelf minder druk hoeven te maken over allerlei zaken. Er zitten meerdere addertjes onder het gras waarvan ik er hier één wil noemen. Als je gevoel van macht hebt of een machtspositie bekleedt dan ben je wel eens geneigd om kritische informatie te negeren. In dat kader was het illustratief en pijnlijk hoe onze politieke leiders zich onvoldoende bewust waren van het gevaar dat letterlijk op ons afkwam. Eerlijk is eerlijk: het levert in sommige gevallen kolderieke filmpjes op waar we met z’n allen hard om kunnen lachen.

“28. Zullen we deze fout niet meer maken?” verder lezen

De 1,5 meter samenleving gaat er nooit komen. Het vasthouden aan zo’n regel, klopt namelijk voor geen (anderhalve) meter. Daar zijn meerdere redenen voor aan te wijzen: het druist volledig in tegen onze menselijke natuur, het creëert een samenleving die gebaseerd is op onnodige angst en eenzaamheid en het is gestoeld op systeemwereld denken dat ons een enorme neurotische kramp kan gaan opleveren. De afgelopen weken is het bewaren van anderhalve meter afstand een belangrijke buffer geweest om de meest kwetsbaren en de overbelasten te beschermen, maar op termijn zijn er andere en beter passende oplossingen nodig.

“27. De 1,5 minuut samenleving” verder lezen

Welk verschil ervaar je wanneer je leeft vanuit je hoofd of vanuit het hart? In een wereld waarin voortdurend strijd en machtsmisbruik is, moet je vooral je hoofd er bij houden. Maar is de wereld die we nu hebben gecreëerd, wel de wereld die we willen voortzetten? Is dit nog een wereld naar jouw hart? Klopt het nog wel?

Onze westerse samenleving is gebaseerd op angst en oordelen, en dan komt de macht te liggen bij degenen die óf de meest angst en oordelen weten op te roepen, óf bij degenen die zeggen ons daar het beste tegen te kunnen beschermen. Meer smaken zijn er niet. In de channeling van Anna van der Vaart klinkt een andere uitnodiging door, namelijk terug te keren naar leven vanuit het hart:

“26. De weg terug naar het hart” verder lezen

(een blog van André van Nieuwenhuizen)

Als persoon en organisatiepsycholoog voel ik me momenteel overgeleverd aan de nukken van onze samenleving en ons politieke systeem. Enerzijds mag ik mij gelukkig prijzen dat ik in Nederland woon want we hebben hier de zaken redelijk goed op orde in vergelijking met andere plekken op de wereld. Anderzijds worden er keuzes gemaakt die ik niet altijd goed kan volgen en die mogelijk grote ontwrichtende gevolgen hebben.

Ik kies vooralsnog voor optimisme. Maar dat er een aantal fundamentele weeffouten zijn, lijkt me evident. Mijn goede hoop kent één cruciale voorwaarde die zich soms als een hinderlijke stem in mijn hoofd nestelt: zijn we in staat om iets te leren van de fouten die zijn én nog worden gemaakt? Daarbij in acht nemend dat het nemen van de beste beslissingen onder deze omstandigheden vrijwel onmogelijk is.

“25. Uit de slaapstand” verder lezen

Willen de echte leiders opstaan? De Terugkeer van de Koning is opnieuw een actueel thema geworden. Het is ook de titel van een van mijn favoriete boeken, van Ton van der Kroon. Hij beschrijft vele versies van het universele verhaal dat meestal begint met de constatering dat het land van de koning in verval is geraakt: het land is verandert in een woestijn en er heerst armoede, al dan niet spiritueel of psychologisch. De koning is ziek, afwezig of verbannen. Dan is er de held, die op reis gaat. Door zijn avonturen en daden maakt hij uiteindelijk de weg vrij voor de rechtmatige koning. In elke versie staat er steeds weer één boodschap centraal: de leider keert gelouterd terug en handelt niet langer vanuit het hoofd, maar vanuit het hart.

“24. De Terugkeer van de Koning” verder lezen

(Een blog van Fabrice Luijten)

Is het mogelijk om een wereld te creëren waarin we waarderen wat werkelijk van waarde is? Waarin iedereen helder heeft wat hij of zij écht nodig heeft. Een wereld waarin anderen de tijd nemen om te luisteren naar deze behoeften, om waar mogelijk bij te dragen aan de vervulling ervan. En dat we dat doen terwijl we elkaars waardigheid en manier van leven respecteren.

Vele pogingen om een dergelijke wereld voor te stellen zijn al gedaan. Je kunt de onderliggende principes van zo’n wereld terugzien in alle religies. Maar waarom is die nieuwe wereld dan niet simpelweg de wereld zoals we die vandaag kennen? Die laatste vraag brengt me al mijn hele leven in een staat van verwarring. Als klein kind, wist ik in veel opzichten perfect het onderscheid te maken tussen wat klopte en wat niet. En als ik vandaag luister naar opgroeiende kinderen, merk ik dat dit vandaag ook nog het geval is. Dus wat gebeurt er gaandeweg? “23. Wat de verwarring weg kan nemen” verder lezen

Het Chinese teken voor het woord ‘crisis’ bestaat uit twee verschillende karakters: het ene staat voor ‘gevaar’ of ‘bedreiging’ en de andere voor ‘mogelijkheid’ of ‘kans’ of ‘keerpunt’. Voor wie inmiddels wel is uitgekeken op het deel dat vooral angst en onrust oproept, kan het boeiend zijn om te onderzoeken wat dan de kans of de mogelijkheid van deze crisis zou kunnen zijn. Hoe kunnen we deze periode dan verwelkomen als een mogelijke boodschapper van een betekenisvolle transformatie? En aangezien het nu om een grote crisis gaat, zou het ook niet een groot keerpunt kunnen markeren?

“22. Een prachtige kans” verder lezen

Inmiddels is het voor velen mogelijk om te zien uit welke dans we ruim een maand geleden zijn gestapt. Was het comfortabel en vitaliserend of eerder stressvol en vermoeiend? Hadden we een bezielend leven en werk dat ons daadwerkelijk voldoening gaf? Wanneer we het contact met onze oorspronkelijk staat kwijtraken, dan worden ook onze natuurlijke instincten wat goed en niet goed voor ons is verzwakt. Alle afleidingen en verleidingen die ons dan verlokken halen ons weg bij ons innerlijke weten wat klopt en niet klopt. Stress waarschuwt ons om weer uit die verleidingen en valstrikken te stappen, te stoppen te verlangen naar dingen die we niet nodig hebben of die ons uiteindelijk geen vreugde geven. Als je zin hebt om terug te keren naar een zinvol leven met vreugdevolle waarden, dan is dit mogelijk dé tijd om aan deze dans te ontspringen.  “21. Aan de dans ontspringen” verder lezen

Waarom worden we zo onrustig van dreigende teruglopende (economische) groei? Schrikt een boom in de herfst omdat het zijn blad aan het verliezen is? Raken wij in paniek als er in de winter niet gelijk nieuw blad aan de bomen groeit? Een boom hecht zich niet aan het tijdelijke, maar verbindt zich steeds opnieuw met het wezenlijke. Op welke manier hechten wij mensen ons aan het tijdelijke dat uiteindelijk gedoemd is weg te vallen? En op welke momenten vergeten wij contact te maken met het wezenlijke, diep in onze wortels?

“20. Door het noorden gaan (2)” verder lezen

Hoe kun je verantwoordelijkheid nemen in deze tijd? Het begint met scherp voor ogen te hebben dat je eigen houding en gedrag jouw persoonlijke antwoord is op de huidige situatie. Dat waar jij je druk over maakt en waar je nu tegenaan loopt voor iedereen uniek is. In die zin werkt het virus als een spiegel waarin je terug kunt zien hoe de verstoring van het dagelijkse leven jou als individu raakt, en werkt het tevens als een vergrootglas op je eigen gedachte- en denkpatronen. Zowel je veerkracht als je schaduwkanten komen juist nu naar voren. Wat wordt er duidelijk als je daar bewust bij stil staat?

“19. Verantwoordelijkheid nemen” verder lezen